Studium wyboru opakowania aseptycznego PET do rozlewu produktów mlecznych w warunkach ekonomicznych Afryki Północnej

Wybór technologii – uwarunkowania ochrony środowiska

            W krajach regionu MENA, również w Egipcie pojęcie ochrony środowiska jest bardzo zróżnicowane, można napisać, że świadomość społeczna tego zagadnienia jest niska. Powszechnym jest stwierdzenie, że w rzece Nil i jego kanałach znajduje się więcej zużytych opakowań niż ryb. Według rządów krajów tego regionu są inne ważniejsze sprawy do załatwienia. Jednak uogólniając, opakowania z tworzyw sztucznych w niewielkim procencie są jednak zbierane przez część biednego społeczeństwa oraz sprzedawane do powtórnego przetworzenia. Jeżeli chodzi o karton posiadający strukturę wielowarstwową to powtórne jego przetworzenie ma zdecydowanie mniejsze szanse w regionie niz. na przykład opakowanie typu PET czy APET. Zwracając uwagę na powyższy fakt oraz uwarunkowania lokalne rynku egipskiego, wprowadzenie opakowania typu APET może mieć szereg zalet zmniejszenia oddziaływania na środowisko takich jak:

  • Ciągłe doskonalenie tego typu opakowania przez zmniejszanie jego wagi – stosowanie „light weighting”, szczególnie przy zastosowaniu technologii aseptycznej suchej;
  • Możliwości produkcji całego opakowania na miejscu, co pozwala obniżyć uciążliwość stosowanego transportu i oddziaływania jego na środowisko naturalne.
  • Możliwości wprowadzenia systemowego recyclingu opakowania typu APET;

Warto również dokonać analizy porównawczej oddziaływania na środowisko wszystkich typów opakowań używanych w Egipcie ale również i w MENA, przeznaczonych do rozlewu mleka i napojów mlecznych. Taka aktywność może być tematem następnych badań.

Warto zapamiętać:

W przypadku prowadzenia projektów inwestycyjnych warto brać pod uwagę zastosowanie najnowocześniejszych rozwiązań, nawet w krajach o niższej kulturze technicznej ale dysponujących dużym potencjałem ludzkim, który chce poznawać i wykorzystywać komercyjnie nowe technologie pakowania. Jednak strategiczna decyzja wydaje się być podyktowana lokalizacją materiałów i surowców produkcyjnych, czyli dostępnością na lokalnym rynku i płacenia lokalną walutą. Wprowadzenie wspomnianego modelu TCO daje możliwości podjęcia decyzji o wyborze technologii pakowania. Niezmiernie ważne wydaje się być sprawdzenie wyniku tego modelu po dokonaniu inwestycji i wprowadzeniu jej do użytku, czyli dokonanie tak zwanego post-audytu inwestycji na płaszczyźnie operacyjnej.

Fundamentalną rzeczą jest to, żeby nie kierować się jedynie ceną inwestycji a całością kosztów w ciągu życia urządzenia czy linii produkcyjnych. Pomimo tego, że Polska jest krajem właściwie już rozwiniętym to ciągle decydenci kierują się minimalną ceną inwestycji, co w wielu przypadkach jest błędnym podejściem.  Nie można więc kierować się stereotypami, należy dokładnie sprawdzić nawet znane rozwiązanie raz jeszcze pod kątem techniczno-operacyjnym z innymi nowszymi rozwiązaniami. Warto więc na początku wysłać tak zwane zapytanie o informacje RFI (Request for Information) do producentów urządzeń i linii pakujących. Dopiero po głębszej analizie należy zorganizować przetarg. Posiadając bazę informacji z rozesłanych wcześniej zapytań ofertowych RFQ (Request for Quotation) dokonać porównań wraz z końcowym wyborem technologii oraz dostawcy.

W przypadku polskim, w przemyśle mleczarskim warto rozpatrzeć szersze zastosowanie nowych technik pakująco-rozlewniczych w tym wspomnianej technologii APET typu suchego.

 

Literatura dostępna w redakcji.