Niebezpieczne migracje substancji chemicznych z opakowań do żywności

Pod względem fizycznym zjawisko migracji można zdefiniować jako rozdział i dyfuzję substancji mogących podlegać przenoszeniu w obszar graniczny pomiędzy opakowaniem a produktem. Innymi słowy, migracja to transfer masy składników opakowania do pakowanej żywności. Można wyróżnić dwa rodzaje migracji:

  • migracja specyficzna (SM – specific migration), odnosi się do ściśle zdefiniowanej substancji, określa się ją w stosunku do masy żywności, czy też mediów zastępujących żywność (tzw. symulantów żywności) w badaniach migracji i wyrażana jest w mg/kg;
  • migracja globalna (OM – overall migration), stanowi sumę wszystkich substancji migrujących z materiału lub wyrobu w określonych warunkach badania (czas, temperatura) do odpowiedniego płynu modelowego imitującego działanie środków spożywczych i wyrażana jest zazwyczaj w mg/dm2.

Metody analityczne są kluczem w badaniu migracji składników występujących w materiałach mających kontakt z żywnością. Są także niezbędne dla instytucji wydających rozporządzenia, normy czy inne akty prawne, które są odpowiedzialne za zapewnienie bezpieczeństwa publicznego poprzez monitorowanie żywności pod względem nadmiernego lub szkodliwego poziomu zanieczyszczeń pochodzących z opakowania. Pozwalają one identyfikować potencjalne substancje migrujące lub zanieczyszczenia w materiałach opakowaniowych i drogę ich toksykologicznego działania, określać poziom pozostałych monomerów lub dodatków w materiałach mających kontakt z żywnością, identyfikować czynniki wpływające na migrację zanieczyszczeń z opakowania do żywności, określać maksymalną prawdopodobną dawkę zanieczyszczeń w pakowanej żywności. Metody analityczne mają głównie na celu zidentyfikowanie substancji migrujących z opakowania do żywności (analiza jakościowa) oraz określenie stężenia migrantów w pożywieniu bądź symulancie żywności (analiza ilościowa).