Spożywanie cukru wyzwala wyspecjalizowane kubki smakowe na języku i włącza całkowicie oddzielną ścieżkę neurologiczną, która zaczyna się w jelitach. W jelitach sygnały zwiastujące przybycie cukru docierają do mózgu, gdzie pobudzają apetyt na więcej, jak ujawniono w eksperymentach na myszach. Ta droga jelitowo-mózgowa wydaje się wybredna, reaguje tylko na cząsteczki cukru – nie na sztuczne słodziki.
Cukier – termin odnoszący się do szeregu substancji, które ludzkie ciało wykorzystuje jako paliwo. Jedzenie cukru aktywuje mózgowy system nagradzania, dzięki czemu zarówno ludzie, jak i myszy czują się dobrze. Jednak w świecie z ogromnymi ilościami rafinowanego cukru ten apetyt może wywołać amok. Średnie roczne spożycie cukru przez Amerykanów wzrosło z mniej niż 10 funtów pod koniec 1800 roku do ponad 100 funtów (ok. 45 kg) obecnie. Badania powiązały nadmierne spożycie cukru z licznymi problemami zdrowotnymi, w tym otyłością i cukrzycą typu 2.
Naukowcy są już świadomi wyjątkowej kontroli cukru nad mózgiem. Badanie z 2008 roku wykazało, że myszy bez zdolności do smakowania słodyczy mogą nadal preferować spożywanie cukru. Odkrycie przez naukowców ścieżki wyczuwania cukru pomaga wyjaśnić, dlaczego jest on taki wyjątkowy.
Prace Zukera, badacza z amerykańskiego instytutu medycznego, wykazały, że cukier i sztuczne słodziki włączają ten sam system wyczuwania smaku. W ustach cząsteczki te aktywują receptory słodkiego smaku na kubkach smakowych, inicjując sygnały, które docierają do części mózgu przetwarzającej słodkość. Ale cukier wpływa na zachowanie w sposób, w jaki nie wpływa sztuczny słodzik. Badacze przeprowadzili test cukru przeciwko popularnemu słodzikowi, który jest stosowany w napojach dietetycznych i innych produktach. Po zaoferowaniu wody ze słodzikiem lub cukrem, myszy początkowo wypiły oba, ale w ciągu dwóch dni prawie wszystkie wybierały już tylko wodę z cukrem.
Uznaliśmy, że ta nieugaszona motywacja zwierzęcia do spożywania cukru, a nie substancji słodzących, może mieć podłoże neuronalne – powiedział Zuker
Naukowcy zwizualizowali aktywność mózgu, gdy gryzonie spożywały cukier. Zidentyfikowali obszar mózgu, który reaguje wyłącznie na cukier, a jest nim jądro pasma samotnego przewodu pokarmowego (cNST). CNST, znaleziony w pniu mózgu, niezależnie od tego, gdzie przetwarzany jest smak, dostarcza informacji o stanie organizmu. Ścieżka cNST zaczyna się w błonie śluzowej jelita. Tam cząsteczki czujnikowe wywołują sygnał, który przemieszcza się przez nerw błędny, który zapewnia bezpośrednią linię informacji z jelit do mózgu.
Ten obwód jelito-mózg faworyzuje jedną formę cukru: glukozę i podobne cząsteczki. Ignoruje natomiast sztuczne substancje słodzące. To może wyjaśniać, dlaczego te dodatki nie mogą w pełni odtworzyć atrakcyjności cukru.
Odkrywanie tego obwodu pomaga wyjaśnić, w jaki sposób cukier wpływa bezpośrednio na nasz mózg, napędzając konsumpcję. Odsłania także nowe potencjalne cele i możliwości strategii, które pomogą ograniczyć nasz nienasycony apetyt na cukier – komentuje Zuker.
Naukowcy spekulowali wcześniej, że zawartość energetyczna cukru lub kalorie wyjaśniają jego atrakcyjność, ponieważ wielu sztucznym słodzikom brakuje kalorii. Jednak badania wskazują, że tak nie jest, ponieważ wolne od kalorii cząsteczki podobne do glukozy mogą również aktywować szlak wykrywający cukier z jelit do mózgu. Aby ustalić, w jaki sposób preferencje mózgu w zakresie cukru się rozwijają, naukowcy badają teraz związki między obwodem jelitowym a innymi układami mózgowymi, takimi jak te związane z nagrodą, jedzeniem i emocjami. Chociaż badania są prowadzone na myszach, Zuker uważa, że zasadniczo ten sam szlak wykrywania glukozy istnieje u ludzi.
źródło: foodprocessing.com.au
