Chmiel – istotny składnik piwa. Część II: Odmiany, technologia użycia oraz produkty chmielowe

Produkty chmielowe

            Reklamy telewizyjne, etykiety piwne i zdjęcia z plantacji chmielu przekonują nas, że chmiel trafia do piwa w formie szyszki (i to jeszcze często świeżej). Nic bardziej mylnego. Świeży chmiel w formie szyszki mógłby trafić do piwa tylko zaraz po zbiorach – zdarza się tak, owszem, tylko raz w roku, po chmielobraniu. Są to jednak pojedyncze przypadki szczególnych wariacji gatunków piwa, ze świeżym, zielonym chmielem. W zdecydowanej większość szyszki chmielowe po zbiorze się suszy. Dopiero suszone szyszki są konfekcjonowane i używane w browarach. Jednak mało który browar używa dziś szyszek chmielowych – światową dominację zdobył pelet chmielowy. Z chmielu produkuje się całą gamę różnorodnych produktów, które używane są w zależności od potrzeb i oczekiwanych efektów. Poniżej przedstawiam wybrane produkty chmielowe z wyszczególnieniem ich podstawowych zalet i wad.

Rys. 7. Wysuszone szyszki chmielowe [hopsteiner.com]

1. Chmiel w szyszkach

  • Wysuszone i sprasowane całe szyszki chmielowe (najczęściej w belach)
  • Zawierają: olejki, żywice (głównie frakcje alfa i beta), polifenole
  • Do użycia: zarówno na ciepło jak i zimno
  • Przechowywanie: warunki chłodnicze (najlepiej ok. 0°C)
  • Wygląd: wysuszone i sprasowane całe szyszki chmielowe
  • Kolor: zielone (w zależności od odmiany)
  • Alfa-kwasy: 1-25%*
  • Beta-kwasy:1-12 %*
  • Olejki chmielowe: 1-4%*
  • Wilgotność: 7-11%
  • Zalety: pełny produkt chmielowy, łatwy do oddzielenia od brzeczki/piwa, do niedawna jedyny możliwy produkt do użytkowania w hopbacku (dziś są urządzenia, które mogą pracować również przy użyciu peletu)
  • Wady: najniższy stopień izomeryzacji, krótka data przydatności. Z powodu zbyt dużej powierzchni kontaktu z tlenem szybko się „starzeje” – utlenianie zajmuje dużo miejsca

* w zależności od odmiany

Rysunek 8. Wysuszone szyszki chmielowe pakowane w bele. [hopsteiner.com]

2. Chmiel w peletach

  • Wysuszone szyszki chmielowe poddane mieleniu i peletowaniu pod osłoną azotu
  • Zawierają: to samo co szyszki chmielowe, ale w zwiększonych stężeniach
  • Do użycia: zarówno na ciepło jak i zimno
  • Przechowywanie: warunki chłodnicze (najlepiej ok. 0°C)
  • Typ 90: 90 kg peletu uzyskiwanego ze 100 kg chmielu
  • Typ 45: 45 kg peletu uzyskiwanego ze 100 kg chmielu
  • Wygląd: pelet
  • Kolor: ciemnozielony (w zależności od odmiany)
  • Skład: typ 90 podobnie jak szyszki,
  • Alfa-kwasy: 2-15%* (mniej, gdyż produkuje się go najczęściej z odmian aromatycznych)
  • Beta-kwasy: 2-12%* (mniej, gdyż produkuje się go najczęściej z odmian aromatycznych)
  • Olejki chmielowe: 2-6%*
  • Wilgotność: 7-9%
  • Zalety: bardziej niż pełny produkt chmielowy – częściowo zatężony, łatwy w transporcie i przechowywaniu, typ 45 – szczególnie polecany do chmielenia na aromat
  • Wady: wciąż dość mała izomeryzacja podczas gotowania, dość krótka data przydatności (do 5 lat, ale odmiany aromatyczne najczęściej 1-3 lat), dość szybko się „starzeje” – utlenianie, nadal zajmuje dużo miejsca

* w zależności od odmiany

Rys. 9. Chmiel w pelecie. [hopsteiner.com]